Ewout van Es is de nieuwe wijkagent voor Wittelte, Diever, Dieverbrug, Wapse, Vledder en Vledderveen. En daar kunnen de dorpen blij mee zijn. De ervaren politieman, met ruim drie decennia op de teller, brengt een schat aan kennis en ervaring mee naar de gemeente Westerveld.
Vanuit het politiebureau in Meppel is Van Es het nieuwe gezicht van de politie in de zes dorpen in Westerveld. Een rol die hem goed bevalt, maar ook nieuwe uitdagingen met zich meebrengt. Eén van die uitdagingen is de toename van oplichtingspraktijken door nepagenten.
Terwijl hij de politieradio in de gaten houdt: „Ik moet even meeluisteren hoor, want ik ben oproepbaar nu”, vertelt Van Es hoe hij zijn loopbaan in 1992 begon bij de politieopleiding in Harlingen. In 1993 werd hij geplaatst in de gemeente Haarlemmermeer. Sinds 1998 werkt hij in Drenthe, waarvan de laatste jaren in Midden-Drenthe.
Nu is hij dus wijkagent in Westerveld. „Daar zit ik nu twee, drie maanden. Het is een hele andere functie dan het gewone straatwerk”, zegt hij. „Je overlegt veel meer met de gemeente, het maatschappelijk werk, GGZ. Dat is wennen, maar ik vind het leuk. Na zoveel jaar op straat is dit een mooie nieuwe stap.”
Van Es noemt me name het contact met bewoners essentieel. „Je bent nu echt het gezicht van de buurt.”
Dat de politie zich laat zien in de buurt blijkt belangrijker dan ooit, nu criminelen steeds vaker proberen binnen te dringen bij mensen onder valse voorwendselen.
Nepagenten aan de deur
Van Es maakt zich zorgen over een opvallende toename van oplichtingspogingen waarbij daders zich voordoen als politieagenten.
„Dat soort oplichtingspraktijken, waar mensen zich voordoen als bank, verzekeraar of politie, zagen we vroeger nauwelijks, maar nu is het bijna dagelijks. Met name ouderen zijn hiervan de dupe. Ook hier in Westerveld”, vertelt hij. „Mensen worden gebeld of er wordt aangebeld door iemand die zegt van de politie te zijn. Soms komt er zelfs een brief met ons logo erop. Alles lijkt echt, maar het is oplichting.”
De oplichters gaan steeds gewiekster te werk. „Er wordt gezegd dat er iets aan de hand is in de buurt, en dat de politie waardevolle spullen of een pinpas komt ophalen om ze zogenaamd veilig te stellen. Maar wij doen dat nooit. Dat moeten mensen goed beseffen.”
Soms wordt er zelfs een ‘wachtwoord’ afgesproken aan de telefoon, dat de nepagent dan gebruikt aan de deur om vertrouwen te wekken. „Ze gebruiken de gekste woorden, maar mensen denken dan: het klopt. Maar dat klopt nooit. Wij komen niet aan de deur om spullen op te halen. Nooit.”
Volgens Van Es zijn de oplichters overtuigend: vaak Nederlandse mannen, ze praten netjes, dragen een net pak en zien er betrouwbaar uit. „Dat maakt het extra lastig, zeker voor oudere mensen.” De wijkagent roept op tot alertheid en actie. „Als iemand belt of voor de deur staat, bel dan direct 112. Wij willen deze mensen op heterdaad kunnen aanhouden, zodat we ze in hun nekvel kunnen pakken.”
Dat is al vaak gelukt, zegt Van Es, maar daar is wel hulp van inwoners bij nodig. „Als mensen worden gebeld, en er wordt gezegd dat ze over anderhalf uur aan de deur staan om de pinpas, of sieraden veilig te stellen, dan horen we dat heel graag. Vaak zijn het loopjongens die worden ingehuurd door grotere criminele organisaties, maar die kleine jongens willen we ook hebben.”
Dood, verdriet en geweld
Naast de toename in oplichting merkt Van Es een andere houding bij mensen sinds de coronapandemie, zeker in vergelijking met het begin van zijn politiecarrière. „Mensen hebben een korter lontje gekregen. Ze gaan sneller in de weerstand. Maar als je normaal doet, doen de meeste mensen dat ook. De omgang met mensen is in al die jaren eigenlijk niet veel veranderd.”
Wat wel veranderd is binnen de politie, is de ruimte om te praten over de impact van het vak. „Je maakt in dit werk zoveel mee. Dood, verdriet, geweld. Van burenruzies tot ernstige ongelukken. Ik heb ook heel veel narigheid gezien. Zoveel overleden mensen, in allerlei soorten en maten. Nette lijken, en lijken warvaan je het niet meer kan zien dat het een lijk is. Wat wij in een jaar zien, maken de meeste mensen in hun hele leven niet mee. Gelukkig kun je er nu over praten met collega’s.”
En dat was vroeger wel anders binnen het politiekorps, benadrukt Van Es. „Het was een stoer beroep met veel stoerdoenerij onderling. Gevoel was er wel, maar daar praatte je niet over. Tegenwoordig kan dat wel en wordt daar niet raar over gedaan. Bij sommige collega’s is na zoveel ellende het emmertje een keer vol. En daar is nu ruimte voor om over te praten. Een hele goede verandering”, zegt de ervaren diender.
Inloop spreekuur
Wie vragen heeft over veiligheid, zorg, leefbaarheid of welzijn, kan iedere woensdag in de even weken tussen 15.30 en 16.30 uur terecht bij het inloopspreekuur van Ewout van Es in het Hart van Diever. De politie organiseert dit samen met Welzijn Mensenwerk en Geldpunt Westerveld. Aanmelden is niet nodig.
Bron: Meppeler Courant van 2 Mei -blz2
